Dalat, VietnamÇarşıda en az 3-4 yer dolaştıktan sonra, Vietnam'da Duracell pil bulmanın ne kadar zor olduğunu (en azından büyük şehirler hariç) öğrendim ve ne olur ne olmaz yedek olsun diye bulduğum X marka pillerden 5, 6 adet aldım.
Otele döndükten bir 5 dk kadar sonra tur minibüsüne binerek Dalat gezisine başladım. Turun ilk durağı, Vietnam'ın son kralı (imparatoru) Bao Dai'nin yazlık evlerinden biri olan "Bao Dai Sarayı" idi. Küçük bir çam korusu ile çevrili, 25 odalı saray 1933 yılında inşaa edilmiş. Oldukça sade bir yapıya (modern fransız stili) sahip olmakla birlikte fransız stili küçük bahçeleri ve içindeki değişik dönemlerden kalma sanat eserleri ile görülmeye değer.
Bao Dai Summer Palace, Dalat, VietnamSarayın içindeki odalardan birinde, küçük bir ücret karşılığında kral, kraliçe ya da prenses gibi giyinerek tahtta fotoğraf çektirmek mümkün. Bu aktivite sarayı gezmeye gelen gerek yerli, gerekse yabancı turistler arasında oldukça popüler.
Bao Dai Summer Palace, Dalat, Vietnam
Bao Dai Summer Palace, Dalat, VietnamSarayın etrafındaki koruda bir cafe, piknik yapılacak masalar, çocuklar için çocuk parkı ve pony binme alanı var. Ayrıca aynı prenses adalarında gezer gibi koruda faytonla dolaşabiliyorsunuz. Tabi turların süresi çok daha kısa. Benim en çok ilgimi çeken görüntülerden biri de aşağıdaki resimde görülen sembolik olarak yapılmış cicili bicili kulübeler oldu.
Bao Dai Summer Palace, Dalat, Vietnam
Bao Dai Summer Palace, Dalat, VietnamBao Dai sarayından sonra yine minibüsümüze binerek, büyük bir Budist eğitim ve meditasyon merkezi olan ve Truc Lam Manastırı'na gittik. Manastıra aynı zamanda teleferik ile de ulaşmak mümkün. Tabi bizde turistlik vazifemizi tam yerine getirebilmek için Manastıra girmeden önce bir teleferik turu yaptık.
Vietnam'da kaldığım süre boyunca bir sürü pagoda ve manastır gördüm ama gerçekten Dalat'taki manastır benim gördüklerim içinde en güzellerinden biri. Bence mutlaka görülmesi gerekenlerden.
Dalat'a gidince gezilen yerlerden biri de, özellikle balayı çiftlerinin gözdesi olan Aşk Vadisi (Thung Lung Tinh Yeu). Burası 242 hektarlık alanı kaplayan, aslında Belgrad ormanları gibi, yürüyüş yollarının ve piknik yerlerinin olduğu ağaçlık bir vadi parkı. Bu adı nasıl almış bilmiyorum ama adına yakışır şekilde, kalp biçimli havuzları ve çiftlerin romantik kano turları yapabileceği büyük bir gölü var. İsmine rağmen aşağıdaki havuzu gördüğümde kendimi gülmekten ve Vietnam'lılar çok romantiklermiş diye düşünmekten alıkoyamadım.
Valley of Love, Dalat, Vietnam
Tur otobüsü şehir merkezine dönünce, tura katılanlarlardan Malezyalı iki turist ile, biraz da merkezde gezmeye karar verdik. Önce, aşağıdaki resimde görülen 1931 yılında inşaa edilmiş katedrali gezdik.
Dalat Cathedral, Dalat, Vietnam
Vietnam'da kaldığım süre boyunca bir sürü pagoda ve manastır gördüm ama gerçekten Dalat'taki manastır benim gördüklerim içinde en güzellerinden biri. Bence mutlaka görülmesi gerekenlerden.Sonradan öğrendiğime göre manastırın bahçesindeki kulede bulunan çan 1,98 m boyunda ve 1,1 ton ağırlığındaymış. Ayrıca manastır Tuyen Lam gölünün tepesinde olduğundan muhteşem bir göl manzarası var.
Sonraki durağımız Datan La şelaleleriydi. Şelalenin seyir teraslarına inmek için yokuş aşağı yürümek istemeyenlere bir de rollercoaster hizmeti var. Sürücü tarafından bir fren mekanizması tarafından kontrol edilebilen tek kişilik araçlarla, döne döne raylarn üzerinden aşağı inmek süper eğlenceli. Üstelik fazla uzun süreli olmamak kaydıyla aracı durdurarak fotoğraf çekmek de mümkün olabiliyor. Ben denedim.
DatanLa Waterfalls, Dalat, Vietnam
Şelaleden ayrılma vakti geldiğinde hava tekrar muson yağmurları döneminde olduğumuzu hatırlattı ve bardaktan boşanırcasına yağar yağmur eşliğinde 30 dk kadar rollercoaster sırası bekleyerek; yine yağmur altında raylı arabalarla yukarı çıktık. Bu arada ben panik içinde cep telefonumun olmadığını farkettim. Nerde ve ne zaman kaybetmiş olabilirim diye uzun uzun düşündükten sonra, Bao Dai Sarayının bahçesinde kraliçe kıyafeti ile fotoğraf çektirme maceramda, yabancı dil sorunu yüzünden yaşadığım kaotik durum ve birden bana yardım etmek niyeti ile etrafımı saran 4, 5 kişi aklıma geldi. Kanıtlayamamakla beraber bu tarz hırsızlık olaylarının Vietnam'da çok sık olduğunu bildiğim için cep telefonumun o sırada çalındığını sanıyorum.
Dalat'a gidince gezilen yerlerden biri de, özellikle balayı çiftlerinin gözdesi olan Aşk Vadisi (Thung Lung Tinh Yeu). Burası 242 hektarlık alanı kaplayan, aslında Belgrad ormanları gibi, yürüyüş yollarının ve piknik yerlerinin olduğu ağaçlık bir vadi parkı. Bu adı nasıl almış bilmiyorum ama adına yakışır şekilde, kalp biçimli havuzları ve çiftlerin romantik kano turları yapabileceği büyük bir gölü var. İsmine rağmen aşağıdaki havuzu gördüğümde kendimi gülmekten ve Vietnam'lılar çok romantiklermiş diye düşünmekten alıkoyamadım. 
Valley of Love, Dalat, Vietnam O kadar gezip gezip Büyük Buddha'yı görmeden olmazmış... Günübirlik turumuzun son durağı, Van Hanh Pagodası ve hemen girişin yanındaki görkemli beyaz buddha heykeliydi. Heykel 25 m yüksekliğinde ve yaklaşık 60 ton ağırlığında. Heykelde, Buddha Vietnam'lılar için özel bir yeri olan, saflık, sadakat ve gelecek için iyimserliği sembolize eden Nilüfer çiçeğinin üzerine oturtulmuş.
Tur otobüsü şehir merkezine dönünce, tura katılanlarlardan Malezyalı iki turist ile, biraz da merkezde gezmeye karar verdik. Önce, aşağıdaki resimde görülen 1931 yılında inşaa edilmiş katedrali gezdik.
Dalat Cathedral, Dalat, VietnamSonra da, kadın bir mimar tarafından yapılmış olan ve çılgın mimarisi sebebiyle "Crazy House" (Hang Nga Guesthouse) olarak adlandırılan; masal dünyası şatoları benzeri evi görmeye gittik. Ev ilk bakışta büyük bir ağacın tepesine oturtulmuş gibi görünüyor ve aralarda hayvan zürafa, örümcek gibi dev hayvan figürleri dikkat çekiyor. Evin hem mobilyaları, hem de dış görünüşü gerçekten farklı ve bir o kadar da çılgın. Aslında ev 1990'larda müze gibi gezilmek üzere halka açılmış ama evi tasarlayan mimar hala tam olarak hayalindeki evi tamamlayamamış sanırım. Çünkü bugün bile eve yeni eklemeler yaparak mimarisini değiştirmeye devam ediyor.
Ve işte bu çılgın evden resimler.
Crazy House, Dalat, Vietnam
Arada bir iki yeri atlamış olmama rağmen oldukça uzun ve bol resimli bir yazı oldu. Bu kadar yer gezdikten sonra hemen otele döndüğümü sananlar varsa yanılıyorlar. Onun yerine merkezde kurulan açık pazara giderek biraz da alışveriş yapalım dedik Malezyalı yeni arkadaşlarımla. Ama bu konuda anlatacak fazla birşey yok. Bol bol para harcadım.
Zamanla burası, Litvanya'lıların barış, sevgi ve bağımsızlık savaşında ölen şehitler için dua etme yerine dönüşmüş. Yani bir çeşit Telli Baba misali Katoliklerin adak yeri haline gelmiş. Önceleri 100-150 civarında haç bulunurken Sovyet işgali sırasında bölge farklı bir önem kazanmış.
Bölgeye hala yukarıdaki resimden de görüleceği gibi onlarca irili ufaklı haç bırakılıyor. Bunların bir çoğu yeni ve basit olmakla beraber, aralarda aşağıdaki gibi eski ve gösterişli, hatta özel olarak hazırlanmış, üzerleri yazılı olanları da görmek mümkün. İnsan orda saatlerce kalıp hepsini tek tek incelemek istiyor. Yenice olanların üzerinde ingilizce yazılar olduğu için ne amaçla dikildikleri okunabiliyor ama en eskileri anlamak en azından benim için pek mümkün değil.
Bu ilk yolculuğumda VietNam'da seyahat etmenin en zor kısmının otobüs yolculuğu olduğunu, 300 km'lik yolu 11 saatte giderek tecrübeyle öğrendim. Yolculuğa öğlen saatlerinde çıkmış olmamıza rağmen, şehirden çıkmamız trafik yoğunluğu nedeniyle çok vakit aldı. Tıpkı bayramın ilk günü İstanbul'dan insanların kendilerini yollara atması gibi VietNam'lılar da akın akın şehir dışına gidiyorlardı. Aradaki en büyük fark arabalar yerine motorsikletlerin ağırlıklı olmasıydı ki bu durum trafikte daha fazla kaos yaratıyor. Ayrıca VietNam'da seyahat süresini uzatan sadece trafik sorunu değil. Trafik yoğunluğu, şehirlerarası yolların bakımsızlığı ve araçların eski olması gibi başka etkenlerle de birleşince Türkiye'de 4-5 saat arasında gidilebilen mesafeler orada 11 saate çıkıyor. Canım memleketim yolculuk bizde ne kadar da rahat ve kolaymış.
Yol üzerindeki büyük nehir geçişlerinde ise etrafta sanki yoğun bir sel olmuş da nehir alanı ile yaşam alanlarının sınırları birbirine karışmış gibi bir görüntü hakim. Oysa ki gerçekte insanlar evlerini suyun üzerine kurmuş mutlu mesut yaşıyorlar. Pirinç yetiştiriciliğinin ve balıkçılığın getirdiği bir alışkanlık olsa gerek.
Yolculuğun ortalarına doğru yemek molası vermek için bizim şehirler arası yollarda genellikle Metro, Pamukkale gibi otobüslerin mola verdiği yerlere benzeyen bir mola yerinde durduk. Dış görünüş açısından çok farklı olmamakla beraber, halkın büyük bir çoğunluğu budist olduğundan nerdeyse tüm ev ve işyerinde olan budist sunağını (altar) daha içeri girer girmez farketmemek mümkün değil.
Ayrıca yemek siparişi verilen yere biraz daha yaklaşınca karşıma çıkan kocaman yemek tencerelerinin de fotoğraflarını çekmeden duramadım. Birden aklıma, bu koca tencereleri öyle ulu orta, ağızları açık ve dış cepheleri kararmış şekilde görünce hiçbirşey yiyemeceklerini düşündüğüm arkadaşlarım geldi. Neyseki ben özellikle sokak satıcılarının sattığı tükürük köftesi, sosisli, kokoreç, balık ekmek vs gibi bilumum gıda türlerine bayılan biri olarak bu konularda çok da hassas sayılmam.
Üstünden nerdeyse 2 yıl geçtiği için orda ne yediğimi hatırlamıyorum ama genel olarak Vietnam'da yemek konusunda hiç sıkıntı çekmedim. Zaten çin, japon mutfağını sevdiğim ve değişik şeyler denemeye hevesli olduğum için büyük, küçük, pahalı, ucuz girdiğim tüm restaurantlarda keyifle yemek yedim.
Odamdaki adı banyo olan seramikli odayı ve kullanılmış gibi görülen buruşuk havluları görünce hemen benim gezi kutsal kitabın olan Lonely Planet'imi açarak kendime uygun fiyatlı başka bir otel buldum ve eşyalarımı aldığım gibi oraya gidip yerleştim. Bir kez daha Lonely Planet'teki değerlendirmelerin %90 doğru olduğunu tecrübeyle kanıtladım ve bu durum yine bana tur şirketlerinden gezi ayarlamayı niye sevmediğimi ve aslında kendi kendime çok daha iyi gezi planları yapabildiğimi hatırlattı. Ve işte aşağı yukarı aynı fiyatlara bulduğum yeni odamın resimleri... Takdir size kalmış.
